Uczniowie klasy II b układali wiersze o jesieni.
Ich treść jest bogata tak, jak bogata jest ta kolorowa
pora roku.
No no może wśród
uczniów tej klasy mamy przyszłych poetów???????????????
A może przyszłych
Noblistów???????????????
Kto to wie. Pożyjemy
zobaczymy.
Idzie jesień
Idzie
jesień worek liści z sobą niesie.
Pola
, lasy mgłą spowiła i zwierzęta już uśpiła.
Gęsi
w klucz się ułożyły i do ciepłych krajów pospieszyły.
Grzybów
w lesie cała moc, no i dłuższa jest też noc.
Trochę
zimno, trochę szaro.
Ciemno
wieczór, ciemno rano.
( Kinga Łapa)
Jesienna Dama
Idzie
Jesień polną drogą, za nią Zima z miną srogą.
Po
co Zimo tak się spieszysz?
Przecież
Jesień dzieci cieszy !
Wszystko
pięknie wystrojone w jarzębiny kolorowe.
Piękne
wrzosy, złote liście , w lasach grzyby oczywiście.
Cały
urok w tej Jesieni sroga Zima może zmienić.
Ptaki
z trwogą odlatują tam, gdzie ciepło przewidują.
Zostań
z nami Piękna Damo,
Zima
– to już nie to samo!
(Emilia Chrościńska)
Złoty liść spadł dziś
Jesień
idzie, zimno niesie.
Za
oknem pada deszczyk, a nas przechodzi dreszczyk.
Przyszła
złota jesień , bo minął już wrzesień.
(Angelika Jarocińska)
Przeszło
lato, minął wrzesień
Przyszła
do nas Pani Jesień.
Czarodziejskie
moce miała,
Świat
w bajkowy pozmieniała.
Kolorami
świat olśniła,
Potem
szybko się znudziła,
Deszczem
barwy zaraz zmyła
i
ze słońcem się skłóciła.
Dobre
chęci jesień miała
Ptakom
w ciepłe strony lecieć kazała,
Zwierzęta
przed zimą nakarmiła
I
do zimowego snu słodko je ułożyła.
(Agnieszka Baran)
Jesień
Jesień
już nam stuka do wrześniowej bramy.
Lecą
liście z drzewa, a my je zbieramy.
Ułożymy
liście w bukiety wspaniałe,
Ozdobimy
klasę na jesieni chwałę.
(Łucja
Trzpit)
Pani Jesień
Idzie,
idzie Pani Jesień,
Kosz
owoców z sobą niesie.
Są
w nim jabłka, śliwy, grusze.
Zaraz
ich spróbować muszę.
Spróbowałam
jabłek, gruszek
I
ucieszył się mój brzuszek.
Byśmy
placek Wam zrobili.
Och!
Ta jesień trochę psotna.
Raz
słoneczna, a raz słotna.
Gdyby
bardziej sprytna była,
To
by zimę przegoniła.
(Julia Kopeć)
